پيام

قرار عاشقي
92/11/14

+ - « مهاجر مهاجر... مهاجر 1» - « مهاجر 1 بگوشم...» ديده بان بود. ساعت 11:30 شب آمده بود روي خط. گراي نقطه اي را داد و گفت: «هرچقدر آتش داريد بريزيد، بدون ملاحظه.» چشمانم گرد شد. گراي خودش بود. با تعجب پرسيدم: «اخوي! مطمئني که اشتباه نمي کني؟ اين که گراي خودته!» گفت:«کماندوهاي ويژه عراق جرات کردند آمدند جلو. اگر همين الان هرچه آتش داريد نريزيد، تا صبح همه را قتل عام مي کنند.»

*ري را 92/11/14

اشکم درآمده بود. گفتم:«وصيتي نداري؟» گفت:«همسرم شش ماهه باردار است. بگوييد اگر من شهيد شدم به ياد حضرت زينب سلام الله عليها صبر کند. فرزندمان هم اگر پسر شد، اسمش را بگذارد حسين و اگر دختر زهرا.» صدها گلوله و خمپاره آن شب علي را مهاجر کرد و اثري از جنازه اش نماند.

سال 75 بود و جنازه علي بعد از 10 سال آمده بود. داشتم در جمع خانواده شهدا خاطره علي را مي گفتم که دختري 10 ساله به سمتم دويد...«عمو،عمو... من دخترش «زهرا» هستم.»