پيام
+
واقعا مددکار بود. وقتي مي رفت خونه شهدا و مثلا مي ديد مادر شهيد نشسته کنار حوض و ظرف مي شوره، اونم چادرش رو مي زد به کمرش و مي نشست کنارش به ظرف شستن.اصلا اهل اين نبود که حالا چون مددکاره و از بنياد اومده خودش رو بگيره.حتي يه ذره تکبر تو وجودش نبود.هميشه مي گفت:«مددکار واقعي کسيه که بره سراغ مردم و تو درد و رنجشون شريک بشه.مثل يه روحاني که اگه بشينه تا مردم برن سراغش،روحاني نيست.»
* گل نرگس *
92/12/8
قرار عاشقي
(شهيده مريم فرهانيان)